ՀՀԿ 16-րդ Համագումար։ Ի՞նչի ականատեսը դարձավ Հայաստանի քաղաքացին

Անցնող քաղաքական տարվա վերջին ամենասպասված իրադարձությունը, անկասկած, իշխող հանրապետական կուսակցության համագումարն էր։ Հայրենի լրատվամիջոցներում վաղուց էին արդեն քննարկում ՀՀԿ հերթական Համագումարի հնարավոր ընթացքն ու որոշումները։ Թղթակիցներն առիթը բաց չէին թողնում ժամ առաջ լրացուցիչ տեղեկություններ պարզելու և հանրությանը առաջինը նորություններ փոխանցելու համար։ Ինտրիգն էլ ավելի էր մեծացել Հայաստանում Կառավարության փոփոխությունից և նոր վարչապետ Կարեն Կարապետյանի ու նրա թիմակիցների՝ ՀՀԿ֊ին անդամակցելու մասին լուրերի շրջանառության մեջ հայտնվելուց հետո։ Այս ամենը, իհարկե, հասկանալի է։ ՀՀԿ-ն Հայաստանի ամենակազմակերպված և ծանրակշիռ քաղաքական ուժն է, որի ներսում ընթացող գործընթացներն անմիջական ազդեցություն են ունենում երկրի քաղաքական և տնտեսական զարգացման վրա։ Ուստի և բնական է, որ հասարակությունն այդքան անհամբերությամբ էր սպասում ՀՀԿ Համագումարին։ Բոլորը հասկանում են, որ հենց այդ իրադարձության ժամանակ ընդունված որոշումներն են ընկնելու քաղաքական հետագա գործընթացների հիմքում։ Իսկ մի քանի ամիս անց տեղի ունենալիք խորհրդարանական ընտրությունները էլ ավելի մեծ կարևորություն հաղորդեցին այսօրվա Համագումարին։ Հիմա արդեն շատ պարզ է, թե քաղաքական ինչ թիմ է առաջնորդելու իշխող կուսակցությունն այդ ընտրությունների ընթացքում։ Հետևաբար նաև պարզ է, թե ինչ կարելի է ակնկալել բուն ընտրություններից։ Այս ամենի ականատեսը մենք դեռ կլինենք: Իսկ հիմա դեռ փորձենք հասկանալ, թե ինչ տեղի ունեցավ այսօր Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում։

Ներքին տարաձայնություններն ու ուժեղ առաջնորդը

Տևական ժամանակ է, ինչ հայկական մամուլն ու փորձագիտական շրջանակները խոսում են ՀՀԿ ներսում տեղի ունեցող «քայքայիչ գործընթաների» մասին։ Ըստ տարածված կարծիքի, իշխող կուսակցությունում ձևավորվել են երկու քաղաքական թիմ, որոնք պայքարում են միմյանց դեմ։ Խոսքը վերաբերվում է երիտասարդների (ի դեմս Ա. Աշոտյանի, Տ. Մարգարյանի, Է. Շարմազանովի և այլն) և հնաբնակների (Հ. Աբրահամյան, Գ. Սահակյան, Գ. Բեգլարյան և այլն)՝ հաճախ իրապես վատ քողարկվող մրցակցությանը։ Իսկ հիմա, երբ հայտնի դարձավ, որ ՀՀԿ-ին իր թիմով միանում է նաև վարչապետ Կարապետյանը, զրույցները ներքին տարաձայնությունների մասին էլ ավելի մեծ թափ ստացան։

Մեծ հաշվով, չեմ բացառում, որ բոլոր այդ կարծիքները ճշմարիտ լինելու մեծ շանսեր ունեն։ Քաղաքական մեծ կուսակցությունների համար դա ավելի քան սովորական երևույթ է։ Բայց ՀՀԿ Համագումարում այդ մրցակցությունը, մեղմ ասած, այդքան էլ չարտահայտվեց։ Ակնհայտ էր, որ կուսակցական շարքերն ու ներկուսակցկան թիմերը բոլոր վեճերի լուծումը թողել էին իրենց ղեկավարին՝ ՀՀԿ և հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանին։ Վերջինս էլ՝ իբրև իրական և ուժեղ առաջնորդ, բոլորին, ըստ իրենց արժանիքների և կարողությունների, տեղ է տվել կուսակցական ղեկավար ամենակարևոր օղակում՝ Գործադիր մարմնում։ Ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանի գործոնը ոչ միայն ներքին տարաձայնությունները զսպող, այլև ավելին՝ կուսակցական ներքին ռեսուրսները կենտրոնացող լուրջ հատկություններով է օժտված, ինչը պարզ երևաց ՀՀԿ Համագումարում։

Իհարկե, սա դեռ չի նշանակում, որ Հանրապետական կուսակցությունը միանձնյա ղեկավարվող կառույց է։ Պարզ է, որ ներքին հակասություններն ու մրցակցությունը դեռ երկար կշարունակվի ու, հնարավոր է, անգամ կարևոր հետք թողնի կուսակցության հետագա զարգացման վրա։ Բայց որ Սերժ Սարգսյանը իշխանական ճամբարի անվիճելի առաջնորդն է, կասկածից դուրս է։ Եվ սա հաջորդ կարևոր իրողությունն է, որը նույնպես ապագայում մեծ ազդեցություն կունենա քաղաքական գործընթացների վրա։

ՀՀԿ֊ն բարձրացնում է քաղաքական նշաձողը

Հանրապետական կուսակցության Համագումարի ամենահետաքրքիր և կարևոր պահը, իհարկե, Նախագահ Սարգսյանի ելույթն էր։ Իր խոսքում ՀՀԿ առաջնորդն անդրադարձավ երկրի ամենակարևոր խնդիրներին՝ սկսած քաղաքական էթիկայի ու համակարգի ապագա զարգացումից, վերջացնելով տնտեսությամբ, բանակաշինության հարցերով և արտաքին մարտահրավերներով։ ՀՀԿ ղեկավարի հաշվետվությունը դուրս էր զուտ կուսակցական շրջանակներից, ինչն ինքնին արդեն նոր մարտահրավեր էր առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններում հանրապետականների հետ մրցակցել ցանկացող այլ քաղաքական ուժերի համար։ Սերժ Սարգսյանը, որը վաղուց է արդեն խոսում երկբևեռ քաղաքական դաշտ տեսնելու իր ցանկության մասին, ի դեմս ՀՀԿ-ի հետևողականորեն ձևավորում է դրանցից մեկը։ Ձեռնոցը նետված է և այն ուժը, ով կընդունի մարտահրավերը, շահելու լավ հնարավորություն է ստանում։

Նաև հետաքրքիր է նկատել, որ դեռևս մինչ նախընտրական փուլի սկիզբը, Հանրապետական կուսակցության ղեկավարը բացահայտում է իրենց մարտավարությունը։ Իհարկե, սա քաղաքական սխալ հաշվարկ չէր։ Ճիշտ հակառակը։ Սերժ Սարգսյանը, կարծես, հուշում է իր մրցակիցներին, թե ինչպես է պետք պայքարել իշխանության համար։ Որոնք են այն մոտեցումներն ու հարցերը, որոնք կարող են ցանկալի արդյունք ապահովել և վերջապես իրական քաղաքական գործընթացների սկիզբ դնել երկրում։ Կստացվի՝ լավ է։ Ո՞չ, ուրեմն պետք կլինի այնքան համբերել, մինչ ընդդիմությունում վերջապես հասկանան, թե ինչ է նշանակում քաղաքականություն։

Արմեն ՄԱՐՏՈՒՆԻ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում